به گزارش « برازجان نیوز » کسب‌وکارهای برخط در کشورهای توسعه یافته به جایگاهی رسیده‌اند که سرمایه‌گذاری‌های عظیمی به صورت سالیانه بر روی آن‌ها انجام می‌شود و استراتژی‌های حرکت در این بستر به صورت کوتاه مدت تغییر می‌کند.

بازار این حوزه از تجارت در ایران همچنان نوپاست و برخلاف اینکه سال‌های گذشته تأکیدات ویژه‌ای برای رونق آن شده بود اما عدم اعتماد مسئولان کشور و برخی مقاومت‌ها موجب این شده که زمینه توسعه این حوزه از تجارت چندان جدی مطرح نباشد و به صورت منفعلانه خود را با شرایط تطبیق دهد.

این گونه تجارت که در کشورهای مادر تکنولوژی همچون ایالات متحده و اروپا بر روی ایمن‌سازی بسترهای آن سرمایه‌گذاری‌هایی گاهی در حد کل بودجه سالیانه کشور ما در حوزه ارتباطات می‌شود تا حال حاضر در نگاه ما کم‌اهمیت بوده و حتی برنامه مدونی برای رسیدن به نقطه کمال در نظر نگرفته‌ایم.

برنامه چشم‌اندازی که در افق ۱۴۰۴ محقق خواهد شد و در بخش‌هایی از آن به رشد تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات اشاره شده است، شاید بتواند ما را در میان کشورهای منطقه دارای رتبه کند اما مسلما در آن زمان جایگاهی در میان سایر کشورهای دنیا نخواهیم داشت.

روند کنونی حرکت بر بستر این چشم‌انداز نشان داده که ما در تمامی حوزه‌ها ضعیف عمل کرده‌ایم و اگر نیم‌نگاهی به موضوعات اقتصادی و سیاسی داشته باشیم شاید با اهداف طرح‌ریزی شده برای این سند در تضاد باشد و مسلما در این شرایط در حوزه ارتباطات و فناوری‌های نوین نیز کار چشم‌گیری نکرده‌ایم و اگر به همین شکل ادامه دهیم در افق مورد نظر نه تنها در میان جامعه جهانی بلکه در میان کشورهای اطراف خود نیز جایگاهی نخواهیم داشت.

آمریکا در قرن بیست‌ و یکم برای تسخیر فضای ارتباطات جهانی، پایگاه‌های دفاعی و خاکریزهای امنیتی را برای خود در نظر گرفته که از دستاوردهای این کشور در عرصه فضای مجازی دفاع می‌کند و شاید بودجه در نظر گرفته شده برای آن چیزی در حد بودجه سالیانه کشور ما باشد؛ این امر بسیار مهم است و نشان می‌دهد آن‌ها نیز چشم‌اندازی را برای خود طرح‌ریزی کرده اند تا در افق مشخصی بتوانند جایگاه بالاتری را نسبت به سایر کشورها در جهان داشته باشند.

در این شرایط فرصتی برای دست دست کردن نداریم و باید اتاق‌های فکر فعالی تشکیل دهیم تا اگر چنین بودجه‌ای را هم به فرض برای سرمایه‌گذاری در این حوزه نداریم، حداقل اتلاف منابع هم نداشته باشیم؛ حال تا چه اندازه این موضوع محقق شده باشد خدا می‌داند...

آن چیزی که بیشتر به نظر می‌رسد حاکی از برنامه‌ریزی‌های مقطعی و کوتاه مدت است و هیچ استراتژی در پشت آن‌ها نیست به گونه‌ای که بیشتر برنامه‌ها رسالتی کوتاه مدت دارند و با رنگ‌وبوی فضای سیاسی کشور، آن‌ها نیز متأثر از این موضوع می‌شوند و به محض مطرح شدن آن‌ها و با پایان کار دولت، آقایان بعدی اول از هر چیز به فکر رد کلیه پروژه‌هایی هستند که پیش از آن‌ها کلید خورده و بعد تازه در پشت تریبون‌ها حاضر می‌شوند و می‌گویند ما به فکر بررسی چالش‌ها و رفع موانع این حوزه هستیم در حالیکه قدم اولیه آن‌ها موجب تشنج حوزه شده است.

موضوعاتی که در دولت نهم و دهم مطرح شد، البته جدا از بحث‌های توسعه‌ای که گسترش ارتباطات در کشور و نقاط دور افتاده را به ارمغان آورد کمی فضای کسب و کار در این عرصه را که یکی از سودآورترین عرصه‌های کاری حال حاضر در دنیا به حساب می‌آورد با اختلال روبرو کرد و به دنبال این موضوع بسیاری از این عرصه کنار کشیدند و عده‌ای دیگر به دنبال فرصت‌یابی در کشورهای دیگر بودند و به این واسطه از کشور رفتند؛ حال بماند که وضع‌شان بهتر شد یا بدتر...

امید است کشور در عرصه فناوری‌های نوین گامی مستحکم‌تر بردارد و اجازه فعالیت به قشر تحصیل‌کرده و جوان را بدهد تا برنامه‌ها و چشم‌اندازها کمی به روزتر شوند و رنگ و بوی طراوت به خود بگیرند.

با توجه به نزدیک شدن دوره فعالیت دولت کنونی به انتهای کار امید می‌رود که دولت‌های آینده بنا به فراخور هر حوزه‌ای متخصصان و نخبگانی را برای مدیریت بخش‌های کشور در نظر بگیرند که سال به سال شاهد رونق و شکوفایی هر چه بیشتر کشور در بخش‌های مختلف باشیم نه اینکه روالی در پیش گرفته شود که بعد از گذشت سالیان دراز آثار و عواقب آن گریبان‌گیر ما شود و موجبات نفرین نسل آینده را به وجود آورد.

در این راستا و برای رسیدن به این مهم یکی از راهکارهای مهم این است که استراتژی حرکت در بحث‌های مهمی چون ارتباطات و فناوری اطلاعات مستقل از سلیقه‌های مقطعی چون آراء دولت وضع شود تا بتوانیم ثبات در روند حرکتی کشور را شاهد باشیم.

محسن شکوهی

تسنیم